ແນວຄວາມຄິດກ່ຽວກັບນະໂຍບາຍຜະລິດຕະພັນ
1.1.ແນວທາງການກຳນົດນະໂຍບາຍຜະລິດຕະພັນ.
ທຸລະກິດທີີ່ປະສົບຄວາມສໍາເລັດມີຍອດຂາຍ ແລະ ກໍາໄລສູງມັກຈະເປັນກິດຈະການທີີ່ມີຊືສຽງເປັນທີີ່ຮູ້ຈັກ
ຜະລິດຕະພັນຂອງກິດຈະການມັກຈະເປັນຜະລິດຕະພັນທີີ່ໄດ້ຮັບຄວາມນິຍົມຈາກຕະຫຼາດ ເຮັດໃຫ້ກິດຈະການມີສ່ວນແບ່ງຕະຫຼາດສູງກວ່າຄູ່ແຂ່ງຂັນ
ຫຼື ອາດເວົ້າໄດ້ວ່າເປັນຜູ້ນໍາຕະຫຼາດນັ້ນເອງ ກາສິນຄ້າເປັນທີີ່ຮູ້ຈັກ ແລະ ຈີ່ຈໍາຂອງກຸ່ມລູກຄ້າເປົ້າໝາຍ
ແລະ ເປັນກາສິນຄ້າທໍາອິດ ຫຼື ເປັນກາສິນຄ້າດຽວທີີ່ກຸ່ມລູກຄ້າເຈາະຈົງຊື້ ຄວາມສໍາເລັດດັ່ງກ່າວເຮັດໃຫ້ກິດຈະການໄດ້ປຽບຄູ່ແຂ່ງຂັນໃນຫຼາຍໆ
ດ້ານເນືອງຈາກມີອິດທິພົນທາງການຕະຫຼາດເໜືອກວ່າຄູ່ແຂ່ງຂັນ ກິດຈະການສາມາດກໍານົດທິດທາງຂອງຕະຫຼາດເໜືອກວ່າຄ່ແຂ່ງຂັນ
ກິດຈະການສາມາດກໍານົດທິດທາງຂອງຕະຫຼາດໄປໃນແນວທາງທີີຕ້ອງການໄດ້ງ່າຍ ບໍວ່າຈະເປັນໃນດ້ານຮບແບບສິນຄ້າ
ຫຼື ລາຄາ ທັງກັບກຸ່ມຜູ້ບໍລິໂພກ ແລະ ກັບກຸ່ມຕົວແທນຈໍາໜ່າຍ ຫຼື ຊ່ອງທາງການກະຈາຍຕົວສິນຄ້າເຮັດໃຫ້ຄູ່ແຂ່ງຂັນມີຄວາມຍາກລໍາບາກຫຼາຍຂຶ້ນໃນການເພີີ່ມຍອດຂາຍສ່ວນແບ່ງຕະຫຼາດ
ແລະ ກໍາໄລ, ກິດຈະການທີີປະສົບຄວາມສໍາເລັດຈຶ່ງມັກສາມາດຄອງຄວາມເປັນຜູ້ນໍາຕະຫຼາດຢູ່ໄດ້ດົນ,
ມີໂອກາດຂະຫຍາຍກິດຈະການໃຫ້ເຕີບໃຫຍ່ບໍວ່າຈະເປັນໃນແນວທາງທຸລະກິດເດີມ,
ທຸລະກິດໃກ້ຄຽງ ຫຼື ທຸລະກິດໃໝ່ເຊິີ່ງລ້ວນແຕ່ມີສ່ວນຊ່ວຍເສີມໃຫ້ຖານທຸລະກິດຂອງກິດຈະການແຂງແຮງ
ແລະ ໝັ້ນຄົງຫຼາຍຍິີ່ງຂຶ້ນ.
ປັດໄຈທີີ່ສໍາຄັນຢ່າງຍິີ່ງໃນການນໍາກິດຈະການໄປສູ່ຄວາມສໍາເລັດຄື
ການມີຜະລິດຕະພັນເປັນທີີ່ນິຍົມຂອງຕະຫຼາດ ເຊິີງຈະເຮັດຂຶ້ນໄດ້ກໍຕໍເມື່ອຜູ້ບໍລິຫານຜະລິດຕະພັນມີຄວາມເຂົ້າໃຈໃນເລີ່ອງຂອງຜະລິດຕະພັນ
ແລະ ມີຄວາມເຂົ້າໃຈໃນເລື່ອງຂອງການບໍລິຫານຜະລິດຕະພັນເປັນຢ່າງດີ ຈົນເຮັດໃຫ້ສາມາດພັດທະນາຜະລິດຕະພັນ
ທີີ່ຈະຕອບສະໜອງຄວາມຕ້ອງການຂອງຕະຫຼາດໄດ້ເປັນຢ່າງດີ ແລະ ສາມາດນໍາກິດຈະກໍາການຕະຫຼາດທີີ່ເໝາະສົມມາໃຊ້ຈົນເຮັດໃຫ້ຜະລິດຕະພັນເປັນທີີ່ຮູ້ຈັກ
ແລະ ເປັນທີີ່ນິຍົມຂອງຕະຫຼາດ ການພັດທະນາ ແລະ ການບໍລິຫານຜະລິດຕະພັນໃຫ້ເປັນທີີ່ຕ້ອງການ
ແລະ ນິຍົມຂອງຕະຫຼາດນັ້ນເປັນເລື່ອງທີີ່ຈະຕ້ອງໃຊ້ເວລາ ບໍສາມາດກະທໍາໃຫ້ສໍາເລັດໄດ້ໃນໄລຍະເວລາອັນໃກ້
ກິດຈະການທີີ່ຈະປະສົບຄວາມສໍາເລັດໄດ້ຈຶ່ງຕ້ອງມີແນວທາງ ແລະ ທິດທາງຂອງການພັດທະນາຜະລິດຕະພັນ
ແລະ ການບໍລິຫານຜະລິດຕະພັນໄດ້ຢ່າງຖືກຕ້ອງ ແລະ ເໝາະສົມ ໂດຍສະເພາະຢ່າງຍິງໃນໄລຍະເລີີ່ມຕົ້ນຂອງການດໍາເນີນກິດຈະການ
ເຊິີ່ງກິດຈະການມັກຈະມີຊັບສິນ ແລະ ຊັບພະຍາກອນທາງທຸລະກິດຢ່າງຈໍາກັດ ຜູ້ບໍລິຫານຈະຕ້ອງສາມາດໃຊ້ຊັບພະຍາກອນທີີ່ມີຢູ່ຈໍາກັດນີຢ່າງເໝາະສົມ
ທັງໃນດ້ານການພັດທະນາຜະລິດຕະພັນ ແລະ ໃນດ້ານການບໍລິຫານຜະລິດຕະພັນ ໂດຍຈະຕ້ອງມີແນວທາງ ແລະ
ທິດທາງທີີ່ຖືກຕ້ອງແນ່ນອນ ແລະ ຊັດເຈນ ການກໍານົດແນວທາງການພັດທະນາຜະລິດຕະພັນ ແລະ ການບໍລິຫານຜະລິດຕະພັນດັ່ງກ່າວກໍຄືນະໂຍບາຍຜະລິດຕະພັນນັ້ນເອງ
ກິດຈະການທີີ່ດໍາເນີນງານໂດຍບໍມີນະໂຍບາຍຜະລິດຈະພັນຈະສ່ຽງຕໍການປະສົບຄວາມລົມເຫຼວ ໃນທາງກົງກັນຂ້າມ
ກິດຈະການທີີ່ດໍາເນີນງານໂດຍການມີນະໂຍບາຍຜະລິດຕະພັນຈະເປັນກິດຈະການທີີ່ຫຼຸດອັດຕາຄວາມສ່ຽງຕໍຄວາມລົມເຫຼວ
ແລະ ເພີີ່ມໂອກາດໃນການປະສົບຄວາມສໍາເລັດໃຫ້ສູງຂຶື້ນ.
1.2.ນະໂຍບາຍຜະລິດຕະພັນ.
ນະໂຍບາຍຜະລິດຕະພັນທີີດີ ຈະຕ້ອງເປັນນະໂຍບາຍທີີຕອບສະໜອງນະໂຍບາຍຫຼັກຂອງທຸລະກິດສອດຄ່ອງກັບຄວາມຕ້ອງການຂອງຕະຫຼາດ
ສາມາດເປັນໄປໄດ້ຈາກການດໍາເນີນງານບົນພື້ນຖານມີຊັບພະຍາກອນ ແລະ ຄວາມສາມາດທີີ່ບໍລິສັດມີຢູ່
ຜູ້ວາງນະໂຍບາຍຜະລິດຕະພັນຈຶີ່ງຕ້ອງມີຄວາມຮອບຮູ້ໃນດ້ານການຕະຫຼາດ ແລະ ການບໍລິຫານທຸລະກິດເປັນຢ່າງດີ
ສາມາດວິເຄາະຄວາມຕ້ອງການຂອງຕະຫຼາດ, ພຶດຕິກໍາຂອງຜູ້ບໍລິໂພກ,
ຄູ່ແຂ່ງຂັນ,ໂອກາດ ແລະ ອຸປະສັກທາງການຕະຫຼາດ ຕະຫຼອດຮອດຕ້ອງມີຄວາມຮູ້ຄວາມເຂົ້າໃຈໃນກິດຈະການຂອງຕົນເອງເປັນຢ່າງດີສາມາດວິເຄາະຈຸດອ່ອນຈຸດແຂງຂອງກິດຈະການ, ຊັບພະຍາກອນ ແລະ ຄວາມສາມາດທີແທ້ຈິງຂອງກິດຈະການ ເພີ່ອນໍາມາໃຊ້ໃນການກໍານົດນະໂຍບາຍຜະລິດຕະພັນທີີເໝາະສົມ
ແລະ ມີຄວາມເປັນໄປໄດ້ສູງທີີ່ກິດຈະການຈະສາມາດດໍາເນີນງານຕາມນະໂຍບາຍທີີ່ວາງໄວ້ ເພື່ອການປະສົບຄວາມສໍາເລັດຂອງກິດຈະການໃນການກໍານົດນະໂຍບາຍຜະລິດຕະພັນນັ້ນ
ຄວນຄໍານຶງເຖິງ 2
ແນວທາງຫຼັກໆ ດັ່ງຕໍໄປນີ້:
1. ແນວທາງການພັດທະນາຜະລິດຕະພັນ.
2. ແນວທາງການບໍລິຫານຜະລິດຕະພັນ.
1.3.ແນວທາງການພັດທະນາຜະລິດຕະພັນ.
ນະໂຍບາຍຜະລິດຕະພັນທີກໍານົດແນວທາງການພັດທະນາຜະລິດຕະພັນມີຄວາມສໍາຄັນເປັນຕໍຜົນສໍາເລັດຂອງກິດຈະການ,
ກິດຈະການຕ່າງໆ
ທີີ່ປະສົບຄວາມສໍາເລັດລ້ວນແຕ່ເປັນກິດຈະການທີີ່ສາມາດກໍານົດແນວທາງການພັດທະນາຜະລິດຕະພັນໄດ້ຢ່າງເໝາະສົມ,
ຊັດເຈນ, ກົງຕໍຄວາມຕ້ອງການ ແລະ ພາວະຂອງຕະຫຼາດ
ແລະ ເປັນແນວທາງທີີ່ກິດຈະການສາມາດດໍາເນີນການໃຫ້ບັນລຸຜົນໄດ້ໂດຍໃຊ້ຊັບພະຍາກອນ ແລະ ຄວາມສາມາດຂອງກິດຈະການທີີ່ມີຢູ່່ໄດ້ຢ່າງເໝາະສົມ
ກິດຈະການທີີ່ມີແນວທາງການພັດທະນາຜະລິດຕະພັນທີີ່ດີມັກຈະມີຜະລິດຕະພັນທີີ່ເປັນທີີ່ນິຍົມຂອງຕະຫຼາດ
ເນື່ອງຈາກຮູບແບບຂອງຜະລິດຕະພັນທີີ່ມີຈຸດເດັນທີີ່ເໜືອກວ່າຜະລິດຕະພັນຂອງຄູ່ແຂ່ງຂັນ ສາມາດຕອບສະໜອງຄວາມຕ້ອງການຂອງຜູ້ບໍລິໂພກໄດ້ດີກວ່າ
ແລະ ເປັນຜະລິດຕະພັນທີີ່ຜູ້ບໍລິໂພກເຫັນວ່ມີຄຸນຄ່າສງກວ່າລາຄາ ໃນໄລຍະຍາວກິດຈະການທີີ່ມີແນວທາງການພັດທະນາຜະລິດຕະພັນທີີ່ຊັດເຈນ
ແລະ ດໍາເນີນການໂດຍຢຶດຖແນວທາງນັ້ນຈະປະສົບຄວາມສໍາເລັດໃນການພັດທະນາຜະລິດຕະພັນໃໝ່ໆ
ອອກສູ່ຕະຫຼາດຢ່າງຕໍ່ເນືອງສະໝໍາສະເໝີ.
1.4.ຂັ້ນຕອນ
ແລະ ວິທີການກຳນົດນະໂຍບາຍຜະລິດຕະພັນເພື່ອການພັດທະນາຜະລິດຕະພັນ.
ການກໍານົດນະໂຍບາຍຜະລິດຕະພັນໃນແນວທາງການພັດທະນາຜະລິດຕະພັນນີ້ມີຂັ້ນຕອນຕ່າງໆ
4 ຂັ້ນຕອນດັ່ງນີ້:
-
ການວິເຄາະຕະຫຼາດ ແລະ ຄູ່ແຂ່ງຂັນ.
-
ການວິເຄາະກິດຈະການ.
-
ການກໍານົດຂອບເຂດຜະລິດຕະພັນ.
-
ການກໍານົດແນວທາງຂອງຜະລິດຕະພັນ.
1.ການວິເຄາະຕະຫາດ ແລະ ຄູ່ແຂ່ງຂັນ.
ຈຸດປະສົງຂອງການວິເຄາະຕະຫຼາດ ແລະ ຄູ່ແຂ່ງຂັນເພືອເປັນການຫາຊ່ອງວ່າງໃນຕະຫຼາດ
ໂອກາດ ແລະ ອຸປະສັກທີີອາດເກີດຂຶ້ນໃນຕະຫຼາດຈາກຄວາມຕ້ອງການຂອງຕະຫຼາດຜູ້ບໍລິໂພກ ແລະ ຄູ່ແຂ່ງຂັນການວິເຄາະຈະຕ້ອງກະທໍາຢ່າງເລິກເຊິີງໃນລາຍລະອຽດ
ແລະ ໃນຫຼາຍມຸມມອງທີີ່ຈະເຮັດໃຫ້ຄວບຄຸມໃນທຸກໆ ດ້ານເນື່ອງຈາກໂອກາດ ແລະ ຊ່ອງວ່າງການຕະຫຼາດອາດຖກເຊີືອງຊ້ອນຢູ່ໃນຈຸດນ້ອຍໆ
ທີີ່ຄາດບໍເຖິງການປ່ອຍປະໃນຈຸດນ້ອຍໆ ຫຼື ການປ່ອຍປະໃນການວິເຄາະຈາກມຸມມອງຕ່າງໆ ຈະເຮັດໃຫ້ກິດຈະການເສຍໂອກາດທີຈະເຫັນຊ່ອງວ່າງການຕະຫຼາດຕ່າງໆ
ໄດ້ຂໍ້ມູນທີນຳມາໃຊ້ໃນການວິເຄາະຈະຕ້ອງເປັນຂໍ້ມູນທີແທ້ຈິງ ການໃຊ້ຂໍ້ມູນທີີ່ບໍເປັນຈິງຈະເຮັດໃຫ້ການວິເຄາະຜິດພາດໄດ້ງ່າຍ.
ນອກຈາກນ້ການວິເຄາະຈະຕ້ອງໃຊ້ຄວາມຄິດສ້າງສັນ ແລະ ຄວາມຄິດລິເລີີ່ມແປກໆໃໝ່ໆ ມາໃຊ້ ຈຶ່ງຈະເຮັດໃຫ້ສາມາດພົບຊ່ອງວ່າງການຕະຫຼາດໄດ້
ນອກຈາກນີ້ການວິເຄາະຍັງຈະຕ້ອງຄໍານຶງເຖິງເຫດການໃນອະນາຄົດ ເນື່ອງຈາກຜູ້ບໍລິໂພກມີທິດທາງທີີ່ຈະປ່ຽນແປງພຶດຕິກໍາ
ແລະ ຄວາມຕ້ອງການໄປຕາມສະພາວະເສດຖະກິດ ແລະ ສັງຄົມ ຄູ່ແຂ່ງຂັນມີຄວາມສາມາດໃນການພັດທະນາຜະລິດຕະພັນໃໝ່ໆ
ແລະ ມີທິດທາງທີີ່ຈະປ່ຽນແປງການດໍາເນີນງານໄປຕາມສະພາບການແຂ່ງຂັນໃນຕະຫຼາດ ວິທີການ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີມີການປ່ຽນແປງລວມທັງມີການຄົ້ນພົບສິີ່ງໃໝ່ໆ
ເກີດຂຶ້ນຢູ່ຕະຫຼອດເວລາ ການວິເຄາະຕະຫຼາດ ແລະ ຄູ່ແຂ່ງຂັນຈຶີ່ງຈໍາເປັນຕ້ອງນໍາສິີ່ງເຫຼົ່ານີ້ມາພິຈາລະນາດ້ວຍສະເໜີ
ເນືອງຈາກການປ່ຽນແປງຕ່າງໆເຫົ່ຼານີ້ກໍໃຫ້ເກີດຊ່ອງວ່າງການຕະຫຼາດ ແລະ ໂອກາດໃໝ່ໆໃນຕະຫຼາດຕະຫຼອດເວລາ.
ການວິເຄາະຄູ່ແຂ່ງຂັນ ຈະຊ່ວຍໃຫ້ເຫັນໂອກາດ ແລະ ຊ່ອງວ່າງການຕະຫຼາດ
ບໍວ່າຄູ່ແຂ່ງຂັນຈະມີຂະໜາດໃຫຍ່ມີຊັບພະຍາກອນ ແລະ ຄວາມສາມາດຫຼາຍພຽງໃດກໍຕາມ ຄູ່ແຂ່ງຂັນກໍຈະຕ້ອງມີຈຸດອ່ອນຄວບຄູ່ກັນໄປສະ ເໝີ ຂໍ້ໄດ້ປຽບຕ່າງໆ ຂອງຄູ່ແຂ່ງຂັນຍ່ອມຂຶື້ນຢູ່ກັບສະພາບການຂອງຕະຫຼາດ
ແລະ ຂຶື້ນຢ່ສະເພາະກັບກຸ່ມຜູ້ບໍລິໂພກພຽງບາງກຸ່ມເທົ່ານັ້ນ. ຂໍ້ໄດ້ປຽບເຫຼົ່ານີ້ຈຶ່ງບໍອາດເຮັດໃຫ້ຄູ່ແຂ່ງຂັນໄດ້ປະໂຫຍດເມືອສະຖານະການມີການປ່ຽນແປງໄປ
ຫຼື ເມືອນໍາມາໃຊ້ກັບກຸ່ມຜູ້ບໍລິໂພກທີີ່ແຕກຕ່າງກັນອອກໄປເຊ່ນ: ການທີີ່ສາຍການບິນຂະໜາດໃຫຍ່ຂອງໂລກປະສົບພາວະຂາດທຶນໃນໄລຍະນໍ້າມັນຂຶ້ນລາຄາ
ແລະ ເສດຖະກິດຕົກຕ່ຳໃນຂະນະທີີ່ສາຍການບິນຂະໜາດນ້ອຍສາມາດສ້າງກໍາໄລໄດູ້. ກິດຈະການຜູ້ຜະລິດສິນຄ້າອຸປະໂພກບໍລິໂພກຂະໜາດໃຫຍ່ຈະໄດ້ປຽບສະເພາະກຸມຜູ້ບໍລິໂພກສ່ວນໃຫຍ່ເທົ່ານັ້ັ້ນ,
ແຕ່ບໍສາມາດຜະລິດສິນຄ້າທີີ່ຕອບສະໜອງຄວາມຕ້ອງການຂອງຜູ້ບໍລິໂພກກຸ່ມນ້ອຍໄດ້ດີເທົ່າກັບກິດຈະການຂະໜາດນ້ອຍ
ດັ່ງນັ້ນ,ຈຶີ່ງຈະມີຊ່ອງວ່າງການຕະຫຼາດສະເໝີ ພຽງແຕ່ວ່າຈະສາມາດຄົ້ນພົບຊ່ອງວ່າງການຕະຫຼາດດັ່ງກ່າວມາໃຊ້ໃຫ້ສອດຄ່ອງ
ແລະ ເກີດປະໂຫຍດກັບກິດຈະການໄດ້ດີພຽງໃດ ຂັ້ນຕອນການວິເຄາະຕະຫຼາດ ແລະ ຄ່ແຂ່ງຂັນຈຶີ່ງມີຄວາມສໍາຄັນຫລາຍ
ຕໍການກໍານົດນະໂຍບາຍຜະລິດຕະພັນໃນດ້ານແນວທາງການພັດທະນາຜະລິດຕະພັນ ແລະ ຈໍາເປັນຈະຕ້ອງກະທໍາດ້ວຍຄວາມລະອຽດຮອບຄອບສະເໝີ.
2.ການວິເຄາະກິດຈະການ.
ໃນຂັ້ນຕອນຂອງການວິເຄາະຕະຫຼາດ ແລະ ຄູ່ແຂ່ງຂັນອາດເຮັດໃຫ້ພົບຊ່ອງວ່າງ
ແລະ ໂອກາດທາງການຕະຫຼາດຫຼາກຫຼາຍ, ແຕ່ຊ່ອງວ່າງ ແລະ ໂອກາດທາງການຕະຫຼາດເຫຼົ່ານັ້ນ
ອາດບໍ່ມີຄວາມໝາຍ ແລະ ປະໂຫຍດກັບກິດຈະການເລີຍຖ້າຫາກກິດຈະການບໍມີຄວາມສາມາດພຽງພໍທີີ່ຈະດໍາເນີນການພັດທະນາຜະລິດຕະພັນສໍາລັບຊ່ອງວ່າງ
ແລະ ໂອກາດທາງການຕະຫຼາດນັ້ນໆ ການວິເຄາະກິດຈະການຈຶ່ງມີຄວາມສໍາຄັນຕໍການກໍານົດນະໂຍບາຍຜະລິດຕະພັນ
ໃນດ້ານແນວທາງການພັດທະນາຜະລິດຕະພັນ ກິດຈະການຈະຕ້ອງຮູ້ຈັກເລອກຊ່ອງວ່າງ ແລະ ໂອກາດທາງການຕະຫຼາດທີີ່ກິດຈະການມີຄວາມສາມາດສູງສຸດໃນການພັດທະນາຜະລິດຕະພັນສໍາລັບຊ່ອງວ່າງ
ແລະ ໂອກາດດັ່ງກ່າວ ແລະ ນອກຈາກນີ້ກິດຈະການຍັງຈະຕ້ອງມີຄວາມສາມາດທີີ່ຈະດໍາເນີນກິດຈະກໍາການຕະຫຼາດເພືອໃຫ້ຜະລິດຕະພັນເປັນທີີ່ຮູ້ຈັກ
ແລະ ເປັນທີີ່ນິຍົມຂອງຕະຫຼາດ.
ການວິເຄາະຈຶ່ງຕ້ອງເຮັດຢ່າງລະອຽດຮອບຄອບໃນທຸກໆ ດ້ານບໍ່ພຽງແຕ່ສະເພາະດ້ານການຕະຫຼາດເທົ່ານັ້ນ
ແຕ່ຍັງລວມເຖິງການເງິນ, ການຜະລິດ ແລະ ດ້ານບຸກຄະລາກອນອີກດ້ວຍ.
ການວິເຄາະຈະຕ້ອງພິຈາລະນາປັດໄຈຕ່າງໆເຫຼົ່ານີ້ ທັງໃນດ້ານທີີ່ເປັນຈຸດແຂງ ແລະ ໃນດ້ານທີີ່ເປັນຈຸດອ່ອນ
ໂດຍຈະຕ້ອງພິຈາລະນາຢ່າງເປັນກາງ ບໍມີຄວາມລໍາອຽງອະຄະຕິຄິດລົບໃນການເບິີ່ງວ່າກິດຈະການມີຈຸດແຂງ
ຫຼື ຈຸດອ່ອນຫຼາຍເກີນຄວາມເປັນຈິງເພາະການວິເຄາະທີີ່ບໍຢູ່ບົນພື້ນຖານແຫ່ງຄວາມເປັນຈິງຈະເຮັດໃຫ້ການວິເຄາະຜິດພາດ
ແລະ ຈະນໍາຄວາມລົມເຫຼວມາສູ່ການວາງນະໂຍບາຍຜະລິດຕະພັນໄດ້.
ການວິເຄາະກິດຈະການຈຶງຈໍາເປັນຕ້ອງກະທໍາໂດຍບຸກຄົນທີີ່ມີຄວາມຮູ້ຄວາມເຂົ້າໃຈໃນກິດຈະການຢ່າງແທ້ຈິງ
ຮອບຮູ້ໃນເລື່ອງສະພາບຂອງຕະຫຼາດ, ຄູ່ແຂ່ງຂັນ, ທິດທາງພຶດຕິກໍາຜູ້ບໍລິໂພກ ຕະຫຼອດຮອດສະພາບເສດຖະກິດ ແລະ ສັງຄົມເປັນຢ່າງດີ.
3.ການກໍານົດຂອບເຂດຂອງຜະລິດຕະພັນ.
ເມືອໄດ້ທໍາການວິເຄາະຕະຫຼາດຄູ່ແຂ່ງຂັນ ແລະ ວິເຄາະກິດຈະການແລ້ວ
ຜູ້ບໍລິຫານຈະສາມາດເບິີງເຫັນຊ່ອງທາງ ແລະ ໂອກາດທາງການຕະຫຼາດທີີ່ເໝາະສົມກັບກິດຈະການຂອງຕົນເອງ
ໂດຍຈະສາມາດເບິີງເຫັນວ່າ ກິດຈະການຈະປະສົບຄວາມສໍາເລັດໄດ້ຈາກການພັດທະນາຜະລິດຕະພັນໃດ ເຊິີງແນ່ນອນວ່າຈະຕ້ອງເປັນຜະລິດຕະພັນທີີ່ກິດຈະການມີຄວາມຮູ້,
ຄວາມຊໍານານ ຫຼື ມີປະສົບການຫຼາຍກວ່າຜະລິດຕະພັນອື່ນໆ ຫຼື ອາດເປັນຜະລິດຕະພັນທີີ່ກິດຈະການມີຄວາມໄດ້ປຽບເໜືອຄູ່ແຂ່ງຂັນອື່ນໆ
ໃນດ້ານແຫຼງວັດຖຸດິບ, ເຄືອຂ່າຍທຸລະກິດ ຫຼື ມີຄວາມໄດ້ປຽບທາງດ້ານຊ່ອງທາງການຈັດຈໍາໜ່າຍ
ຫຼື ຊ່ອງທາງການຕະຫຼາດອືນໆ ຜະລິດຕະພັນທີີ່ກິດຈະການເຫັນວ່າເໝາະສົມກັບກິດຈະການ ແລະ ມີໂອກາດສູງທີີ່ຈະປະສົບຄວາມສໍາເລັດນັ້ນ
ອາດຈະເປັນຜະລິດຕະພັນດຽວ ຫຼື ອາດເປັນກຸ່ມຂອງຜະລິດຕະພັນທີີ່ມີລັກສະນະໃກ້ຄຽງກັນກໍໄດ້ ນອກຈາກນີ້ຜູ້ບໍລິຫານຍັງອາດເຫັນໂອກາດທີີ່ຈະພັດທະນາຜະລິດຕະພັນໄດ້ຫາກຫຼາຍ,
ເນືອງຈາກເຫັນວ່າກິດຈະການມີຄວາມສາມາດສູງໃນຫຼາຍໆ ດ້ານ ແລະ ຍັງມີໂອກາດການຕະຫຼາດທີີ່ເປີດໃຫ້ເລືອກໄດ້ຢ່າງກວ້າງຂວາງດ້ວຍ
ການກໍານົດຂອບເຂດຂອງຜະລິດຕະພັນຈຶ່ງມີຄວາມສໍາຄັນຢ່າງຍິງ ໃນການໃຊ້ເປັນແນວທາງສໍາລັບການພັດທະນາຜະລິດຕະພັນ.
ການກໍານົດຂອບເຂດຂອງຜະລິດຕະພັນຈະຕ້ອງມີຄວາມຊັດເຈນພຽງພໍທີີ່ຈະເຮັດໃຫ້ຜູ້ນໍາໄປປະຕິບັດເຂົ້າໃຈ
ແລະ ປະຕິບັດຕາມໄດ້ຢ່າງຖືກຕ້ອງ ນອກຈາກນີ້ການກໍານົດຂອບເຂດຂອງຜະລິດຕະພັນຈະຕ້ອງມີຄວາມຫົດຢືດ
ແລະ ມີຂອບເຂດທີີ່ກວ້າງພໍທີີ່ຈະເຮັດໃຫ້ສາມາດພັດທະນາຜະລິດຕະພັນທີີ່ເໝາະສົມໄດ້ຢ່າງເຕັມທີີຕາມຄວາມສາມາດຂອງກິດຈະການ
ກິດຈະການຜູ້ຜະລິດເຄື່ອງດື່ມນໍ້າອັດລົມອາດກໍານົດຂອບເຂດຂອງຜະລິດຕະພັນວ່າ: ກິດຈະການຈະພັດທະນາ
ແລະ ດໍາເນີນທຸລະກິດຢູ່ໃນສາຍຜະລິດຕະພັນນຳ້ອັດລົມ ກິດຈະການຜູ້ຜະລິດເຄື່ອງດື່ມນ້ຳອັດລົມນີ້ຈະຕ້ອງເນັ້ນພັດທະນາຜະລິດຕະພັນທີີ່ເປັນນໍ້າອັດລົມເທົ່ານັ້ນ
ໂດຍອາດມີຜະລິດຕະພັນນໍ້າອັດລົມຫຼາຍລົດຊາດຫຼາຍຊະນິດສໍາລັບຜູ້ບໍລິໂພກຫຼາຍໆກຸ່ມ ແຕ່ຜູ້ຜະລິດເຄີ່ອງດີ່ມນໍ້າອັດລົມນີ້ຈະບໍພັດທະນາຜະລິດຕະພັນອືນໆ
ທີີ່ໃກ້ຄຽງກັນ ແລະ ສາມາດໃຊ້ຄວາມຮູ້ຄວາມສາມາດ ຫຼື ຊັບພະຍາກອນທາງການຕະຫຼາດທີີ່ມີຢ່ເພີ່ອໃຫ້ໄດ້ຜົນຕອບແທນທີີ່ຫຼາຍຂຶ້ນ
ຫຼື ຄວບຄຸມຜູ້ບໍລິໂພກຈໍານວນຫຼາຍຂຶ້ນໄດ້ເຊ່ັນ: ຜະລິດຕະພັນນໍ້າດື່ມບໍລິສຸດ ຫຼື ຜະລິດຕະພັນໂຊດາ
ຫຼື ສ່ວນປະສົມສໍາລັບເຄື່ອງດື່ມອືນໆ ເຊິີ່ງຈະເກີດຂຶຶ້ນໄດ້ກໍຕໍເມືອປ່ຽນການກໍານົດຂອບເຂດຈາກການດໍາເນີນທຸລະກິດໃນສາຍຜະລິດຕະພັນນໍາອັດລົມໃຫ້ກວ້າງຂຶ້ນ
ເປັນການດໍາເນີນທຸລະກິດໃນສາຍຜະລິດຕະພັນເຄືອງດືມ ກົງກັນຂ້າມຫາກບໍລິສັດຜູ້ຜະລິດເຄືອງດືມນຳ້ອັດລົມກໍານົດຂອບເຂດຂອງຜະລິດຕະພັນໄວ້ກວ້າງຫຼາຍຄືກິດຈະການຈະພັດທະນາ
ແລະ ດໍາເນີນທຸລະກິດໃນສາຍຜະລິດອາຫານ, ກິດຈະການກໍອາດມີການພັດທະນາຜະລິດຕະພັນທາງດ້ານອາຫານ
ອື່ນໆ ເຊັນ: ກິດຈະການອາດມີການພັດທະນາໝີີ່ສໍາເລັດຮູບ ເຊິີ່ງບໍມີຄວາມໃກ້ຄຽງກັບເຄືອງດື່ມນຳ້ອັດລົມເລີຍເຮັດໃຫ້ຊັບພະຍາກອນກິດຈະການທີີ່ມີຢູ່ຖກນໍາໄປໃຊ້ແບບບໍເໝາະສົມ
ເພາະກິດຈະການອາດບໍໄດ້ມີຄວາມຊໍານານ ຫຼື ໄດ້ປຽບກວ່າຄ່ແຂ່ງຂັນແທນທີີ່ຈະພັດທະນາຜະລິດຕະພັນ
ແນວທາງທີີ່ໃກ້ຄຽງກັບຜະລິດຕະພັນເດີມເຊິີ່ງມີໂອກາດປະສົບຄວາມສໍາເລັດສູງກວ່າ.
4.ການກໍານົດແນວທາງຂອງຜະລິດຕະພັນ.
ເຖິງແມ່ນວ່າຜູ້ບໍລຫານຈະສາມາດວິເຄາະຕະຫຼາດ,
ຄູ່ແຂ່ງຂັນ ເພືອກໍານົດຊ່ອງວ່າງ ແລະ ໂອກາດິການຕະຫຼາດ ການວິເຄາະກິດຈະການເພືອກໍານົດຊ່ອງວ່າງ
ແລະ ໂອກາດການຕະຫຼາດທີີ່ ເໝາະສົມກັບກິດຈະການ ແລະ ກໍານົດຂອບເຂດຂອງຜະລິດຕະພັນແລ້ວ ຜູ້ບໍລິຫານຍັງຈະຕ້ອງກໍານົດແນວທາງຜະລິດຕະພັນ
ເພື່ອໃຊ້ເປັນແນວທາງໃນການພັດທະນາຜະລິດຕະພັນອີກດ້ວຍ.
ແນວທາງການພັດທະນາຜະລິດຕະພັນ ທີີ່ຈະເຮັດໃຫ້ກິດຈະການປະສົບຄວາມສໍາເລັດນັ້ນມີ
3 ແນວທາງດ້ວຍກັນ ກິດຈະການຈະຕ້ອງເລືອກກໍານົດແນວທາງການພັດທະນາຜະລິດຕະພັນໃນແນວທາງໃດແນວທາງໜຶີ່ງຈາກ
3 ແນວທາງດັ່ງຕໍໄປນີ້:
-
ຜະລິດຕະພັນທີີ່ມີຕົ້ນທຶນລວມຕໍ່າສຸດ
(Overall Cost Leadership)
-
ຜະລິດຕະພັນທີີ່ມີຄວາມແຕກຕ່າງ (Differentiation)
-
ຜະລິດຕະພັນທີີ່ເປັນຜະລິດຕະພັນສະເພາະ
(Focus)
1.ຜະລິດຕະພັນທີີ່ມີຕົ້ນທຶນລວມຕໍ່າສຸດ (Overall Cost Leadership)
ການທີກິດຈະການມີຕົ້ນທຶນລວມຕໍ່າສຸດຈະເຮັດໃຫ້ກິດຈະການໄດ້ປຽບຄູ່ແຂ່ງຂັນ
ໃນດ້ານຕົ້ນທຶນ ແລະ ສາມາດຈະແຂ່ງຂັນໃນດ້ານລາຄາ ກິດຈະການຈະສາມາດຫຼຸດລາຄາຜະລິດຕະພັນໄດ້ຕຳ່ກວ່າຄູ່ແຂ່ງຂັນເຮັດໃຫ້ກິດຈະການຂາຍຜະລິດຕະພັນໄດ້ເປັນຈໍານວນຫຼາຍກວ່າຄູ່ແຂ່ງຂັນໃນກໍລະນີທີີ່ກິດຈະການບໍຈໍາເປັນຕ້ອງແຂ່ງຂັນໃນດ້ານລາຄາ
ກິດຈະການຈະມີກໍາໄລຕໍໜ່ວຍສູງກວ່າຄ່ແຂງຂັນ ເນືອງຈາກມີຕົ້ນທຶນທີີ່ຕຳ່ກວ່າ ກິດຈະການສາມາດສ້າງກໍາໄລໄດ້ຫາຍກວ່າຄູ່ແຂ່ງຂັນທີໃຊ້ໃນດ້ານການພັດທະນາຜະລິດຕະພັນ
ຫຼື ໃຊ້ໃນດ້ານກິດຈະກໍາການຕະຫຼາດອື່ນໆ ທີີຈະຊ່ວຍເພີີມຄວາມເປັນຜູ້ນໍາໃຫ້ກັບກິດຈະການ ໃນກໍລະນີທີີມີການແຂ່ງຂັນໃນດ້ານລາຄາກິດຈະການຈະສາມາດຫຼຸດລາຄາໄດ້ຫຼາຍກວ່າຄູ່ແຂ່ງຂັນ
ຫຼື ໃນຊ່ວງຄູ່ແຂ່ງຂັນຫຼຸດລາຄາຈົນຢູ່ໃນສະພາບຂາດທຶນ ແຕ່ກິດຈະການອາດຈະຍັງຄົງຢູ່ໃນພາວະເທົ່າທຶນ
ຫຼື ຍັງອາດມີກໍາໄລຢູ່ກໍເປັນໄດ້.
ແນວທາງນີ້ ເໝາະສໍາລັບຜະລິດຕະພັນທີີ່ບໍມີຄວາມແຕກຕ່າງໃນເລື່ອງຂອງຮູບແບບຜະລິດຕະພັນ
ແລະ ຄຸນນະພາບ ຫຼື ເປັນຜະລິດຕະພັນທີີ່ຜູ້ຊື້ໃຊ້ລາຄາເປັນປັດໄຈຫຼັກໃນການຕັດສິນໃຈຊື້ເຊັ່ນ:
ສິນຄ້າກະສິກໍາ, ເຂົ້າ, ນໍ້າຕານ,
ສິນຄ້າວັດຖຸດິບຈາກທໍາມະຊາດ, ສິນຄ້າອຸປະໂພກບໍລິໂພກ
ທີີ່ມີອາຍຸການໃຊ້ງານສັນ ຫຼື ສິນຄ້າໃນຕະຫຼາດເປັນຕົ້ນ.
ໃນການພັດທະນາຜະລິດຕະພັນ ໂດຍການໃຊ້ແນວທາງຕົ້ນທຶນຕໍ່າສຸດນີ້
ການບໍລິຫານຜະລິດຕະພັນຈະເນັ້ນໃນດ້ານຕົ້ນທຶນການຜະລິດຫຼາຍກວ່າຮູບແບບ ຫຼື ຄຸນນະພາບຂອງຜະລິດຕະພັນ
ຜະລິດຕະພັນຈະມີຄວາມລຽບງ່າຍໃນດ້ານຮູບແບບ ແລະ ຄຸນນະພາບ ເຊິີງຈະເຮັດໃຫ້ສາມາດຫຼຸດຕົ້ນທຶນໃນການຜະລິດໄດ້
ປັດໄຈອື່ນໆ ທີີສໍາຄັນຕໍຕົ້ນທຶນກໍຄືປະລິມານການຜະລິດ ຜະລິດຕະພັນທີີ່ມີປະລິມານການຜະລິດສູງຈະມີຕົ້ນທຶນລວມຕໍໜ່ວຍຕໍາລົງ
ເນື່ອງຈາກຕົ້ນທຶນຄົງທີີ່ຖກກະຈາຍດ້ວຍປະລິມານຜະລິດທີີ່ສູງຂຶ້ນ ນອກຈາກນີ້ກິດຈະການຈະເກີດຄວາມຊໍານານໃນການຜະລິດ
ປະສິດທິພາບໃນການຜະລິດຈະເພີີ່ມສູງຂຶ້ນ ເຮັດໃຫ້ຕົ້ນທຶນທັງຄົງທີີ່ ແລະ ປ່ຽນແປງຫຼຸດລົງໄດ້.
2.ຜະລິດຕະພັນທີີ່ມີຄວາມແຕກຕ່າງ
(Differentiation)
ເມື່ອຜະລິດຕະພັນທີີມີຄວາມແຕກຕ່າງຈາກຄູ່ແຂ່ງຂັນ
ຜູ້ຊື້ຈະເຫັນຄຸນຄ່າ ແລະ ມີຄວາມເພິີງພໍໃຈກັບຜະລິດຕະພັນຂອງກິດຈະການຫຼາຍກວ່າຄູ່ແຂ່ງຂັນ
ແລະ ຈະຍິນດີຊື້ຜະລິດຕະພັນ ເຖິງແມ່ນວ່າຜະລິດຕະພັນຂອງກິດຈະການຈະມີລາຄາສງກວ່າຜະລິດຕະພັນຂອງຄູ່ແຂ່ງຂັນ.
ເຖິງແມ່ນວ່າກິດຈະການຈະບໍ່ສາມາດຜະລິດຜະລິດຕະພັນທີີ່ມີຕົ້ນທຶນຕໍ່າສຸດໄດ້ກິດຈະການກໍສາມາດມີກໍາໄລເພີີ່ມຂຶ້ນໄດ້ຈາກການທີີ່ສາມາດຂາຍຜະລິດຕະພັນໃນລາຄາທີີ່ສູງຂຶ້ນ
ຈຶີ່ງເຮັດໃຫ້ກິດຈະການສາມາດປະສົບຜົນສໍາເລັດໄດ້.
ການພັດທະນາຜະລິດຕະພັນ ໂດຍການໃຊ້ແນວທາງຄວາມແຕກຕ່າງນີ້ຈະຕ້ອງເນັ້ນເຖິງຮູບແບບ, ປະໂຫຍດໃຊ້ສອຍ ຫຼື ຄຸນນະພາບທີີ່ແຕກຕ່າງໄປຈາກຜະລິດຕະພັນຂອງຄູ່ແຂ່ງຂັນ ຄວາມແຕກຕ່າງນີ້ຈະຕ້ອງເປັນຄວາມແຕກຕ່າງທີີ່ຜູ້ບໍລິໂພກເຫັນຄຸນຄ່າ
ແລະ ໃຫ້ຄວາມສໍາຄັນເຊັ່ນ: ລົດທີີ່ປະຢັດນໍ້າມັນ ເປັນຈຸດເດັ່ນແຕກຕ່າງທີີ່ຜູ້ບໍລິໂພກເຫັນວ່າມີຄວາມສໍາຄັນຫຼາຍກວ່າ
ລົດທີີ່ມີຄວາມແຕກຕ່າງພຽງແຕ່ໃນເລືອງຂອງສີເປັນຕົ້ນ.
ນອກຈາກນີ້ ການໃຊ້ແນວທາງພັດທະນາຜະລິດຕະພັນໂດຍການສ້າງຄວາມແຕກຕ່າງນີ້
ຍັງຈໍາເປັນທີີ່ຈະຕ້ອງຮັກສາຄວາມແຕກຕ່າງໃຫ້ຄົງຢູ່ຕະຫຼອດເວລາ ເມື່ອຄູ່ແຂ່ງຂັນມີການພັດທະນາຜະລິດຕະພັນເຂົ້າມາໃກ້ຄຽງກັບຜະລິດຕະພັນຂອງກິດຈະການ
ເມື່ອໃດກິດຈະການຈະຕ້ອງມີການພັດທະນາຜະລິດຕະພັນໃນຮູບແບບໃໝ່ໆ ອອກມາຢູ່ສະເໝີ ເພື່ອຮັກສາຄວາມເປັນຕໍໃນເລື່ອງນີ້ໄວ້ໃຫ້ໄດ້.
3.ຜະລິດຕະພັນທີີ່ເປັນຜະລິດຕະພັນສະເພາະ (Focus)
ເມືອກິດຈະການເນັ້ນພັດທະນາຜະລິດຕະພັນສະເພາະ ຫຼື
ເນັ້ນພັດທະນາຜະລິດຕະພັນເພື່ອຕອບສະໜອງຄວາມຕ້ອງການຂອງລູກຄ້າສະເພາະກຸ່ມ ກິດຈະການຈະເກີດຄວາມຊໍານານ
ແລະ ຄວາມຮອບຮູ້ສະເພາະທາງຫຼາຍກວ່າຄູ່ແຂ່ງຂັນ ກິດຈະການສາມາດພັດທະນາຜະລິດຕະພັນທີີ່ມີຮູບແບບ
ແລະ ຄຸນລັກສະນະທີີ່ເໜອກວ່າຄູ່ແຂ່ງຂັນກິດຈະການຈະສາມາດຕອບສະໜອງຄວາມຕ້ອງການຂອງຜູ້ບໍລິໂພກ
ສະເພາະກຸ່ມນັ້ນໆ ໄດ້ດີກວ່າຄູ່ແຂ່ງຂັນ ຫຼື ກິດຈະການອາດຈະເປັນພຽງຜູ້ດຽວທີີ່ພັດທະນາຜະລິດຕະພັນດັ່ງກ່າວຂຶ້ນມາໄດ້
ກິດຈະການຈຶ່ງມີຂໍ້ໄດ້ປຽບຄູ່ແຂ່ງຂັນ ເນືອງຈາກຜະລິດຕະພັນຂອງກິດຈະການເປັນທີີ່ຕ້ອງການຂອງຕະຫຼາດ
ຜູ້ບໍລິໂພກຈະຍິນດີຈ່າຍເງິນຊື້ຜະລິດຕະພັນໃນລາຄາທີີ່ສູງກວ່າ ເຊິີ່ງເຮັດໃຫ້ກິດຈະການສາມາດສ້າງກໍາໄລໄດ້
ເຖິງແມ່ນວ່າຈະມີຈານວນຜະລິດຕະພັນທີີ່ຂາຍໄດ້ໜ້ອຍ ເນື່ອງຈາກເປັນສິນຄ້າສະເພາະ ຫຼື ເປັນລູກຄ້າສະເພາະກຸ່ມ
ເຊິງມີຈໍານວນບໍຫຼາຍເທົ່າກັບລູກຄ້າທີີ່ເປັນຕະຫຼາດລວມ.
ຄວາມສໍາເລັດຂອງແນວທາງນີ້ຂຶ້ນຢູ່ກັບຄວາມສາມາດ ແລະ
ຊັບພະຍາກອນຂອງກິດຈະການທີີ່ຈະຕ້ອງສາມາດຕອບສະໜອງຄວາມຕ້ອງການຂອງລູກຄ້າສະເພາະກຸ່ມໄດ້ ຫຼື
ຈະຕ້ອງສາມາດພັດທະນາຜະລິດ ຕະພັນສະເພາະກຸ່ມແບບໃດເຊັ່ນ: ອຸປະກອນເຄືອງມທີີ່ໃຊ້ໃນຫ້ອງທົດລອງວິທະຍາສາດຂັ້ນສູງ, ເຄືອງສຸຂະພັນສໍາລັບຄົນພິການ ຫຼື ຜູ້ສູງອາຍຸ ນອກຈາກນີ້ຜູ້ບໍລິຫານຍັງຈະຕ້ອງສາມາດແບ່ງສ່ວນຕະຫຼາດ
(Market Segmentation) ແລະ ຮູ້ຈັກເລືອກເອົາສ່ວນຕະຫຼາດທີີ່ໜ້າສົນໃຈ ແລະ ມີຂະໜາດໃຫຍ່ພຽງພໍມາປະກອບກັບການພັດທະນາຜະລິດຕະພັນດ້ວຍ
ຈຶ່ງຈະສາມາດປະສົບຜົນສໍາເລັດໄດ້.
ແນວທາງທີີ່ກ່າວເຖິງທັງ 3 ແບບນີ້
ເປັນແນວທາງພາບກວ້າງເພື່ອກໍານົດແນວທາງການພັດທະນາຜະລິດຕະພັນ ກິດຈະການຈະຕ້ອງເລືອກດໍາເນີນການຕາມແນວທາງໃດແນວທາງໜຶ່ງໃນສາມແບບ
ແລະ ດໍາເນີນການພັດທະນາຜະລິດຕະພັນໃຫ້ເປັນໄປຕາມແນວທາງນັ້ນ.
