ບົດທີ 2
ຄວາມແຕກຕ່າງ
ຄວາມຕ້ອງການ ແລະ ການສື່ສານມະນຸດສຳພັນ
ຈຸດປະສົງຄາດໝາຍ. - ໃນນີ້ຄາດວ່ານັກສຶກສາຈະໄດ້ຮັບຜົນແມ່ນເກີດຄວາມເຂົ້າໃຈໃນລະດັບຂັ້ນຄວາມຕ້ອງການຂອງຕົນເອງ
ແລະ ສາມາດເຫັນເຖິງຄວາມແຕກຕ່າງໃນສິ່ງທີ່ຕົນບໍ່ຕ້ອງການສິ່ງເປັນສິ່ງກົງກັນຂ້າມທີ່ໃຫ້ຜົນທັງໃນດ້ານບວກ
ແລະ ດ້ານລົບ ແຕກຕ່າງກັນ.
- ຄາດວ່ານັກສຶກສາຈະເກີດມີທັກສະໃນການຕິດຕໍ່ສື່ສານໃນຮູບແບບທີ່ງ່າຍໆ
ແລະ ອັນຊັບຊ້ອນຈະເປັນທາງດ່ຽວ ຫລື ແບບມີສ່ວນຮ່ວມ.
2.1.1.ຄວາມແຕກຕ່າງ
- ຮູບຮ່າງໜ້າຕາທາທາງ (Appearance)
- ອາລົມ (Emotion)
- ນິໃສ (Habit)
- ທັດສະນະຄະຕິ (Attitude)
- ພຶດຕິກຳ (Behavior )
- ຄວາມຖະນັດ (Aptitude)
- ຄວມສະມາດ (Ability)
- ສຸຂະພາບ (Health)
- ລົດນີຍົມ (Taste)
- ສັງຄົມ (Social)
- ສາດສະໜາ (Religion)
- ກາຍ ຕັ້ງແຕ່ທະວານໜັກ ທະວານເບົາ ຈົນເຖິງລີ້ນປີ່ ປະກອບດ້ວຍອະໄວຍະວະຂັບຖ່າຍ ອະໄວຍະວະສືບພັນ ແລະ ລະບົບຍ່ອຍອາຫານ ເຊິ່ງຖືວ່າເປັນສ່ວນທີ່ມີຄວາມເປັນສັດ.
- ໃຈ ຕັ້ງແຕ່ລີ້ນປີ່ຈົນເຖິງຄໍ ປະກອບດ້ວຍຫົວໃຈ ແລະ ນົມ ເຊິ່ງສະແດງເຖິງຄຸນນະທຳອັນສູງສຸດຄື: ຄວາມກ້າຫານ
- ຈິດ ໄດ້ແກ່ ສ່ວນຫົວ ເຊິ່ງສະແດງຄຸນນະທຳສູງສຸດຄື ເຫດຜົນ ແລະ ຄວາມຄິດ.
- ຄວາມຮູ້ຕົວຕົນ ຫຼື ຄວາມຮູ້ເມື່ອຄິງຮູບ (Body) ຄື ຮ່າງກາຍ
ຫຼື ສ່ວນຈັບບາຍໄດ້ ເຫັນໄດ້ ເອີ້ນວ່າເນື້ອໜັງ.
- ເວດທະນາ (Feeling or Sensation) ຄື ຄວາມຮູ້ສືກໜາວຮ້ອນທຸກສຸກ ເອີ້ນວ່າ ອາລົມ
- ສັນຍາ (Remembering) ຄື ຄວາມຈື່ຈຳ ຫຼື ຄວາມບໍ່ຫຼົງລືມ.
- ສັງຂານ (Thought or Idea) ຄື ຄວາມຄິດ.
- ວິນຍານ (Sensory Consciousnerss) ຄວາມຮູ້ຕົວ.
- ອົງປະກອບທາງຮ່າງກາຍຄື ອະໄວຍະວະຕ່າງໆ ທາງພາຍນອກ ແລະ ພາຍໃນເຊິ່ງເຮັດໜ້າທີ່ຕ່າງ ເພື່ອເຮັດໃຫ້ຮ່າງກາຍເກີດຄວາມສົມດຸນ ແລະ ດຳລົງຢູ່ຕາມທຳມະຊາດທີ່ເຮົາເອີ້ນວ່າ “ ອາການຄົບ 32 ຢ່າງ ”
- ອົງປະກອບທາງຈິດຄື ອາໄວຍະວະສ່ວນທີສ້າງໃຫ້ເກີດການຮັບຮູ້ ຄວາມຄິດ ຄວາມຮູ້ສືກ ແລະ ຜັກດັນໃຫ້ເກີດການກະທຳ.
- ຄວາມຄິດ
ໝາຍເຖິງ ການແປຄວາມໝາຍສິ່ງຕ່າງໆ ວາສິ່ງໃດຜິດ ສິ່ງໃດຖືກ ເໝາະສົມ ບໍ່ເໝາະສົມ ຄືສະຕິປັນຍາຂອງມະນຸດນັ້ນເອງ.
- ຈິດໃຈ ຫລື
ຄຸນນະທຳ ໝາຍເຖິງການສະແດງອອກຂອງຈິດໃຈໃນເລື່ອງຂອງຄຸນນະທຳ ຄວາມດີ.
- ຄວາມຊົ່ວບາບບຸນຄຸນໂທດຄວາມເຊື່ອໃນສິ່ງຕ່າງໆ ເຊັ່ນ ໃນຫລັກສາດສາໜາສິນລະທຳສັດຈະທຳກົດແຫ່ງກຳເປັນຕົ້ນ.
- ກຳມະພັນ
- ສິ່ງແວດລ້ອມ
- ການກະທຳ
- ໄວອາຍຸ
- ຄວາມແຂງແຮງ
- ການອົບຮົມສັ່ງສອນ
- ການສຶກສາ
- ຖານະທາງເສດຖະກິດ
- ຖິ່ນກຳເນິດ
- ເຊື້ອຊາດ
- ສາດສະໜາ
- ພາສາ
- ກົດໝາຍ
- ອິດທິພົນຂອງກຸ່ມ
2.1.3.ຄວາມຕ້ອງການຂອງມະນຸດ
ຄວາມຕ້ອງການ (Needs) ໝາຍເຖິງຄວາມປາດຖະໜາ (Wish) ຄວາມຢາກໄດ້ (Want) ເຊີ່ງເກີດຂື້ນເມື່ອອິດທິພົນຂາດຄວາມສົມດູນ ເຊີ່ງເປັນການເກີດແຮງຜັກດັນໃຫ້ຄົນເຮົາກະທຳໃນສິ່ງໃດສິ່ງໜຶ່ງ ເພື່ອກັບສູ່ຄວາມສົມດູນ ຫລື ສະພາວະປົກກະຕິ ມະນຸດເຮົາທຸກຄົນເກີດມາ ແລະ ດຳລົງຊີວິດຈົນເຖີງອາວະສານຊີວິດຂອງຕົນນັ້ນ ບັນຫາຂອງມະນຸດທີ່ຈະຕ້ອງໄດ້ແກ້ໄຂໃຫ້ລ່ວງໄປນັ້ນ ກໍ່ຄືການຢູ່ລອດ ແລະ ເມື່ອຢູ່ລອດແລ້ວກໍ່ຈະມີເປົ້າໝາຍ ພະຍາຍາມໃຫ້ມີຄວາມເປັນຢູ່ດີຂື້ນ ໃນການແກ້ໄຂ່ປັນຫາເບື້ອງຕົ້ນທີ່ດີທີ່່ສູດນັ້ນມະນຸດຍ່ອມຫາທາງຕອບສະໜອງຄວາມຕ້ອງການທາງຮ່າງກາຍຂອງຕົນເອງໃຫ້ຄົບຖ້ວນທຸກປະການ ເມື່ອຢາກກໍ່ຕ້ອງຈັດຫາອາຫານ ແລະ ນ້ຳມາຮັບປະທານ ແລະ ດື່ມ ຕ້ອງການມີອາກາດຫາຍໃຈ ເມື່ອມີໄພທຳມະຊາດກໍ່ຕ້ອງປ້ອງກັນ ແລະ ເອົາຊະນະໂລດ ການຈັດຫາເຄື່ອງນຸ່ງຮົ່ມທີ່ຢູ່ອາໃສມາເປັນບ່ອນກຳບັງ ແລະ ເມື່ອຮ່າງກາຍເຈັບປວດກໍ່ຕ້ອງຫາຢາມາຮັກສາໃຫ້ຫາຍ ເປັນປົກກະຕິ ເມື່ອແກ້ໄຂບັນຫາເບື່ອງຕົ້ນໄດ້ແລົ້ວ ກໍ່ຍ່ອມຕ້ອງການມີຄວາມເປັນທີ່ດີໃຫ້ດີຂື້ນເລື້ອຍໆ ແລະ ກໍ່ບໍ່ມີທີ່ສີ້ນສຸດ.
1.ຄວາມຕ້ອງການທາງດ້ານຮ່າງກາຍ
- ອາຫານ ( ບັນເທົາຄວມຢາກ )
- ເຄື່ອງນຸ່ງຮົ່ມ (ອົບອຸ່ນຮ່າງກາຍ )
- ທີ່ຢຸ່ອາໃສ ( ບ່ອນພັກພາ ເປັນບ່ອນກັ້ງບັງ )
- ຢາປົວພະຍາດ ( ເພື່ອປ້ອງກັນໂຣກພະຍາດ )
ຄຽງຄູ້ກັບຄວາມຕ້ອງການທາງດ້ານຮ່າງກາຍ ເນື່ອງຈາກມະມະນຸດທຸກຄົນເປັນສັດສັງຄົມທີ່ມີຈິດໃຈ ແລະມີຄວາມນຶກຄິດ ຄວາມພໍໃຈທາງດ້ານຈິດ ກໍໍ່ຍ່ອມຈະມີຄວາມສຸກອີກຢ່າງໜຶ່ງເຊີ່ງ ການມີໂອກາດພັກຜ່ອນເບີກບານຄົບຄ້າສະມາຄົມລະຫວ່າງກັນ ແລະ ກັນມີຍາດພີ່ນ້ອງ ຄົນຮູ້ຈັກໃນສັງຄົມຫຼາຍເທົ່າໃດຍິ່ງເປັນການດີ ທັງໜົດເລົ່ານີ້ລ້ວນແຕ່ແມ່ນຄວາມຕ້ອງການທາງດ້ານຈິດໃຈ ແລະ ຕ່ໍໄປນີ້ຈະເວົ້າແຕ່ຄວາມຕ້ອງການທາງດ້ານຈິດໃຈ ແລະ ຈະກ່າວເຖິງບາງຊະນິດຂອງຄວາມຕ້ອງການທາງດ້ານຈິດໃຈ.
ມະນຸດເຮົາທູກຄົນໃຜໆ ກໍ່ມີຈິດໃຈມັກ ມີຄວາມຕ້ອງການໄມ້ຕີຈິດຄວາມຮັກ ຄວາມອົບອຸ່ນບໍ່ວ່າເພດກົງກັນຂ້າມ ຫຼື ຄວາມຮັກຈາກຄົນທີ່່ມີໄວຕ່າງກັນເຊັ່ນ ເພດກົງກັນຂ້າມຍ່ອມຢາກໃຫ້ຝ່າຍກົງກັນຂ້າມຍ້ອງຍໍການກະທຳຂອງຕົນ ເຊີ່ງສັງເກດເຫັນໄດ້ຈາກການພິຖີພິຖັນໃນການແຕ່ງກາຍຂອງມະນຸດ ການເລືອກຊື້ຂອງຂວັນໃຫ້ບຸກຄົນທີ່ຕົນເຫັນວ່າຢ່າກຄົບນຳ ຫຼື ການສະແດງຄວາມຮັກຂອງພໍ່ແມ່ເປັນຕົ້ນ.
ທຳມະຊາດຂອງຄົນກໍ່ເຊັ່ນດຽວກັນກັບທີ່ວ່າ ທຸກຄົນຕ້ອງການຄວາມອົບອຸ່ນຈາກກຸ່ມ ສິ່ງທີ່ຄົນເຮົາຢ້ານ ແລະ ບໍ່ເພິ່ງປາດຖະໜາທີ່ສຸດຄື ຄວາມໂດດດ່ຽວປ່ຽວພອຍຕ້ອງການຄົບມິດສະຫາຍ ມີພັກພວກຫຼາຍເປັນສິ່ງຈຳເປັນ ແລະ ສຳຄັນຕໍ່ທຸກຄົນ ທີ່ຍາກໃຫ້ຕົນເປັນທີຍອມຮັບຂອງກຸ່ມຫຼາຍທີ່ສຸດເຊັ່ນ ຄົນເຮົາຈະມັກເລືອກສິນຄ້າໃຊ້ເໝືອນໆ ກັບກຸ່ມ ບາງຄັ້ງກໍ່ສະແດງຈຸດເດັ່ນບາງຢາງໃຫ້ເປັນທີ່ສົນໃຈ ຫຼື ພໍໃຈແກ້ຄົນອື່ນໆ ອິດທິພົນຄວາມຕ້ອງການທາງດ້ານຈິດໃຈທີ່ຈະໃຫ້ເປັນທີ່ຍອມຮັບເລົ່ານີ້ກໍ່ຄືຄວາມຕ້ອງການທາງດ້ານສັງຄົມ ຫຼື ຄວາມເປັນໜຶ່ງໃນສອງຂອງກຸ່ມ.
2.2.ການດືງດູດ ແລະ ການສື່ສານ
ໃນການສ້າງ ສິ່ງທີ່ກໍ່ໃຫ້ເກິດຄວາມສຳພັນດືງດູດ ຈິດໃຈ ໃຫ້ເລີມສົນໃຈ ແລະ ຮຽກຮ້ອງຄວາມສົນໃຈເຮັດໃຫ້ມີຄວາມພໍໃຈ ແລະ ຄວາມສຳພັນກັນໃນຕົວມະນຸດເຮົາ ມີຫລາຍພາກສ່ວນທີ່ນຳໃຊ້ໄດ້ອາດເເບ່ງເປັນສ່ວນໃຫຍ່ໆ ດັ່ງນີ້ຄື:
ຮູບຮ່າງໜ້າຕາ ຮ່າງກາຍຜິວພັນ ເປັນສິ່ງທີ່ສ້າງຄວາມສຳພັນໄດ້ອີ່ກທາງໜຶ່ງ ຜູ້ທີມີຮູບຮ່າງໜ້າຕາດີຍ່ອມໄດ້ປຽບໝູ່ໃນການດືງດູດມະນຸດສຳພັນໃຫ້ກັບຕົນເອງ ບາງຄົນມັກໃບໜ້າທີ່ອ່ອນຫວານ ບາງຄົນມັກຮອຍຍິ້ມບາງຄົນມັກຢູ່ທີ່ຜິວດຳ ບາງຄົນມັກຜິວຂາວ ບາງຄົນມັກຄົນຜົມຍາວ ມັກຄວາມສະອາດຂອງຮ່າງກາຍຫວີຜົມຮຽບຮ້ອຍບໍ່ມີກິ່ນ ຫຼື ມີກິ່ນທີບໍ່ມັກ ແລ້ວພາໃຫ້ລັງກຽດເປັນຕົ້ນ ຮ່າງກາຍຂອງມະນຸດຕົບແຕ່ງ ແລະ ຂັດສີໄດ້ ເຄື່ອງແຕ່ງກາຍ ອາພອນ ສາມາດປ່ຽນແປງບຸກຂະລິກຂອງຄົນໄດ້ເຄື່ອງນຸງຫົ່ມ ເຄື່ອງປະດັບ ຈຶ່ງມີການອອກແບບຕັດຍິບຕາມສະໄໝນີຍົມເຊັ່ນ ເຄື່ອງນຸ່ງຫົ່ມເປັນອາພອນທີ່ສ່ວນຕົບແຕ່ງ ໃຫ້ມະນຸດເບິ່ງສວຍງາມເປັນທີ່ປະທັບໃຈ ໃຫ້ແກ່ຜູ້ພົບເຫັນ ເສີມສ້າງບຸກຄະລີກໄດ້ມີການເລືອກສີເລືອກແບບໄດ້ ເພື່ອໃຫ້ເໜາະກັບຕົນເອງ ຈະເຫັນໄດ້ຈາກເຄື່ອງນຸ່ງຫົ່ມຂອງສຸພາບສະຕີ ແຕ່ວ່າບາງຄົນຫາກແຕ່ງຕົວຫຼາຍເກີນໄປອັນບໍ່ຖືກຕ້ອງກັບວັດທະນະທຳ ແລະ ຮິດຄອງປະເພນີ້ຂອງຕົນເອງກໍ່ພາໃຫ້ມີຜົນທາງລົບໄດ້ຄື ວັດທະນະທຳຮິດຄອງປະເພນີຂອງລາວເຮົາສຸພາບສະຕຣີກໍ່ຕ້ອງນຸ່ງສິ້ນ ແລະ ໃສ່ເສື້ອຜ້າທີ່ສຸພາບລະຮຽບຮອຍ ຄວາມສຳຄັນອີ່ກຢ່າງໜຶ່ງຂອງການແຕ່ງກາຍແມ່ນຕ້ອງໃຫ້ສະອາດປັດສະຈາກກິ່ນ.
ດັ່ງນັ້ນ; ຈຶ່ງມີຜູ້ເວົ້າວ່າຄວາມງົດງາມພາຍນອກກາຍ ກຽດຕິຍົດ ຊື່ສຽງວົງຕະກຸນ ຖານະກໍ່ຖືວ່າເປັນຄ່ານິຍົມທີ່ດືງດູດ ເຮັດໃຫ້ຄົນເກິດຄວາມສຳພັນກັນໄດ້ ເພາະຄົນທົ່ວໄປໃຫ້ຄວາມຍົກຍ້ອງເລື່ອມໃສແກ່ວົງຕະກູນທີ່ມີຊື່່ສຽງ.
ການຕິດຕໍ່ສື່ສານ ເປັນການແລກປ່ຽນຂໍ້ມູນຂ່າວສານ ຈາກບຸກຄົນໜຶ່ງໄປຍັງອິກບຸກຄົນໜຶ່ງ ຈາກລູກນ້ອງ ຈົນເຖິງຜູ້ບັງຄັບບັນຊາຈາກອົງກອນໜຶ່ງໄປຍັງອິກອົງກອນໜຶ່ງ ເພື່ອໃຫ້ເກີດການເຊື່ອມໂຍງປະສານງານກັນ ລວມທັງການແກ້ໄຂບັນຫາ ດັ່ງນັ້ນ;ການຕິດຕໍ່ສື່ສານແມ່ນມີປະໂຫຍດກັບທຸກຝ່າຍ ຖ້າຫາກວ່າຂະບວນການສື່ສານນັ້ນຂາດປະສິດທິພາບ ກໍ່ອາດເຮັດໃຫ້ເກີດບັນຫາ ແລະ ອຸບປະສັກຕ່າງໆ ນາໆ.
- ສະແດງໃຫ້ເຫັນເຖິງຄວາມສຳພັນລະຫວ່າງບຸກຄົນ
ແລະ ການຕິດຕໍ່ລະຫວ່າງຄົນ.
- ສະແດງໃຫ້ເຫັນເຖິງການແລກປ່ຽນຂ່າວສານຂໍ້ມູນ ເປັນການສື່ສານຄວາມໝາຍເຊິ່ງກັນ ແລະ ກັນໃນ ໜ່ວຍງານຕ່າງໆ ພາຍໃນອົງກອນ.
- ສະແດງໃຫ້ເຫັນເຖິງການຕັດສິນໃຈການບໍລິຫານສັ່ງການໃນເລື່ອງຕ່າງໆ
ຈາກຝ່າຍບໍລິຫານ ແລະໄປຍັງຝ່າຍປະຕິບັດງານ.
- ຜູ້ສົງ (Sender)
- ຜູູ້ຮັບ (Receiver)
- ຂ່າວສານຂໍ້ມູນ (Message)
- ສື່ ຫລື ຊ່ອງທາງ (Channel)
3.ສື່ທີ່ໃຊ້ໃນການສື່ສານ
- ພາສາເວົ້າ ຫລື ວາຈາ ເປັນສື່ທີ່ໃຊ້ງ່າຍ ແລະ ປະຢັດ.
- ພາສາຂຽນ ສາມາດສື່ໄດ້ດີ ແລະ ເປັນຫລັກຖານໄດ້ ແຕ່ຕ້ອງໃຊ້ເວລາ ແລະ ຖ້ອຍຄຳທີ່ເໝາະສົມ.
- ພາສາກາຍ ( ການສະແດງທ່າທາງ ) ໄດ້ແກ່ການສະແດງສີໜ້າ ແວວຕາ ກິລິຍາທ່າທາງຕ່າງໆ ເຊັ່ນ: ການຍິ້ມ ການຈັບມື ຕີຄິວ ສັນຍາລັກທາງມື ເປັນຕົ້ນ.
- ຮູບພາບ ແມ່ນອິກຊ່ອງທາງໜຶ່ງທີ່ເຮັດໃຫ້ເກີດຄວາມເຂົ້າໃຈໄດ້ກວ້າງຂວາງ ແລະ ວ່ອງໄວ.
- ສັນຍາລັກ ມີປະໂຫຍດໃນດ້ານຂອງການປະຢັດຄຳເວົ້າ ແລະ ສາມາດເຂົ້າໃຈໄດ້ທົ່ວໄປ. ເຊິ່ງອາດຈະກຳໜົດໄວ້ສຳຫລັບຜູ້ທີ່ກ່ຽວຂ້ອງເທົ່ານັ້ນ(ກາສັນຍາລັກຊາວໜຸມ ກຳມະບານ ພັກ ແລະສະຖາບັນອື່ນໆ)
- ສື່ສານມວນຊົນຕ່າງໆ ເຊັ່ນ ວິທະຍຸ ໂທລະພາບ ໂທລະສັບ ໂທລະສານ ສິງພິມຕ່າງໆ
ປະຈຸບັນນີ້.ສື່ທີ່ ນິຍົມໃຊ້ກັນຫລາຍທີ່ສຸດ ໂດຍສະເພາະໂທລະສັບ ຫລືວິທະຍຸມືຖື ເພາະຕິດຕໍ່ໄດ້ສະດວກ
ປະຢັດເວລາ ແລະ ຄ່າໃຊ້ຈ່າຍໃນການເດີນທາງໄດ້ງາຍ.
- ຜ່ານດ້ວຍລະບົບການເຫັນ
ການເບິ່ງ.
- ຜ່ານດ້ວຍລະບົບການໄດ້ຍິນ
ໄດ້ຟັງ.
- ຜ່ານດ້ວຍລະບົບການດົມກິ່ນ.
- ຜ່ານດ້ວຍລະບົບການຊິມຣົດຊາດ.
- ຜ່ານດ້ວຍລະບົບການສຳພັດ.
- ການຕີຄວາມຂໍ້ມູນຫລາຍຢ່າງ ອາດເກີດຈາກຄວາມເຂົ້າໃຈຫລາຍແງ່ມຸມ
ເຮັດໃຫ້ຂໍ້ມູນຜິດພ້ຽນໄປຈາກຄວາມເປັນຈິງ ( ຕ້ອງສື່ໂດຍກົງກັບເປົ້າໝາຍ
).
- ການເລືອກຮັບຮູ້ຂ່າວສານ
ຄືການຕີຂໍ້ມູນຂ່າວສານທີ່ໄດ້ຮັບ ແບບມີອະຄະຕິຕາມແບບຂອງຕົນເອງຫລື ປະບົບການຂອງຕົນເອງທີ່ມີ
ແລະ ຕາມທັດສະນະຄະຕິຂອງຕົນເອງ.
- ອາລົມຄວາມຮູ້ສືກ ອາລົມຂອງຜູ້ໄດ້ຮັບຂໍ້ມູນຂ່າວສານໃນເວລາທີ່ໄດ້ຮັບນັ້ັນ
ແມ່ນມີຜົນຕໍ່ການຕີຄວາມໄປອິກໃນທາງໜຶ່ງ ເຊັ່ນໃນຂະນະຜູ້ຮັບມີອາຮົມດີໃຈ ຫລື ເສຍໃຈ ຈະມີຄວາມຮູ້ສືກແຕກຕ່າງກັນ.
- ການໄດ້ຮັບຂໍ້ມູນຂ່າວສານຫລາຍເກີນໄປ ບໍ່ສາມາດຮັບໄດ້ໝົດເຮັດໃຫ້ຮັບຮູ້ສະເພາະໃນບາງຂໍ້ມູນທີ່ມີຄວາມສຳຄັນ
ບາງເທື່ອອາດຖືກ ຫລື ພ້ຽນໄປ.
- ການຕໍ່ຕ້ານ ເມື່ອຜູ້ຮັບຂ່າວສານນັ້ນໄດ້ຮັບຂ່າວສານແລ້ວເກີດຄວາມຮູ້ສືກຈະກະທົບຕໍ່ຕົນໃນທາງລົບ
ຈະເກີດປະຕິກິລິຍາຕໍ່ຕານ ບໍ່ພະຍາຍາມສ້າງຄວາມເຂົ້າໃຈ ຫລື ຮັບຂ່າວສານນັ້ນໆ.
- ດ້ານພາສາ ເຖິງແມ່ນຜູ້ຮັບຂ່າວສານຈະເປັນຊາດດຽວກັນ ແຕ່ຖ້າມີຄວາມແຕກຕ່າງທາງດ້ານອາຍຸການສຶກສາ
ວັດທະນະທຳ ຄວາມເຊື່ອ ຄວາມຄິດເປັນຕົ້ນ.
ເຫດທີ່ວ່າໃນການຕິດຕໍ່ສື່ສານນັ້ນມີບັນຫາ ແລະ ອຸປະສັກຫລາຍຢ່າງ ຈິ່ງຄວນຢືດເອົາໃນຫລັກການຕິດຕໍ່ສື່ສານທີ່ສຳຄັນດັ່ງນີ້:
- ຜູ້ສົ່ງຂ່າວສານຕ້ອງເຂົ້າໃຈຕົນເອງ ກອນສົ່ງຂ່າວອອກ.
- ພິຈາລະນາສື່ສານທີ່ຈະສື່ອອກໄປ ວ່າຈະສື່ທາງໃດທ່ີຈະໄດ້ຮັບຜົນຫລາຍ.
- ສືກສາບຸກຄົນທີ່ເຮົາຈະສື່ນຳວ່າເປັນແນວໃດ.
- ຈະສື່ສານໃນທາງດຽວ ຫລື ສອງທາງ.
- ຮູ້ຈັກກົນລະຍຸດວິທີໃນການສື່ສານອື່ນໆ ເຊັ່ນ ການໃຊ້ຄຳເວົ້າ ສີໜ້າທ່າທາງ ຫລື ນ້ຳສຽງປະກອບ.
- ເລືອກນຳໃຊ້ສື່ທີ່ເໝາະສົມ ເຂົ້າກັບສະຖານະການ ແລະ ບຸກຄົນ.
- ນຳໃຊ້ການສື່ສານທີ່ມີລັກສະນະຈຸງໃຈເຊັ່ນ ການນຳໃຊ້ນ້ຳສຽງທີ່ນິມນວນ
ການເວົ້າໃນສິ່ງທີ່ເປັນປະໂຫຍດ.
- ສື່ສານໂດຍກົງກັບຜູ້ຮັບ.
- ນ້ຳໃຊ້ພາສາໃຫ້ຖືກຕ້ອງ ສຸພາບ ຈະແຈ້ງ ເໝາະສົມກັບກາລະເທສະ ແລະ ບຸກຄົນ.
ມະນຸດສຳພັນຕ້ອງມີການສື່ອອກໄປ ບໍ່ຄວນຈະຢູ່ເສີຍເມີຍ ບໍ່ວ່າຈະເວົ້າລົມກັນແມ່ນຕ້ອງໄດ້ອາໃສວິທີການ ແລະ ເຄື່ອງມືເປັນເຄື່ອງຊ່ວຍທີ່ຈະເຊືອມຍົງມອອກໄປ ສື່ໃນດ້ານມະນຸດສຳພັນແມ່ນມີປະໂຫຍດມີດັ່ງນີ້:
- ສ້າງສັນຄວາມສຳພັນໃຫ້ຄົນອື່ນຮູ້ຈັກກ່ຽວກັບຕົວເຮົາເຂົ້າໃຈເຮົາ
ສຳພັນກັບເຮົາ ຮູ້ຈັກເຮົາດີຂືື້ນ.
- ເຊີນຊວນໃຫ້ເກີດຄວາມຈົນໃຈປາດຖະໜາທີ່ຈະມີຄວາມສຳພັນກັບເຮົາ
ແລະ ຈື່ຈຳບໍ່ລືມເຮົາ.
- ເປັນການສຶກສາປະຕິກິລິຍາ
ການຕອບສະໝອງຂອງຜູ້ທີ່ເຮົາສື່ສານນຳນັ້ນ ວ່າຈະມີຄວາມສຳພັນກັນໄປໃນທິດທາງໃດເປັນຕົ້ນ ດ້ານບວກ
ຫລື ດ້ານລົບ ແລະ ເສີຍເມີຍ.
ຄຳຖາມ
